« poprzedni punkt   następny punkt »


8.5. Tautologie rachunku predykatów

Definicja 8.5.1

Formułę α rachunku predykatów nazywamy tautologią (lub prawem rachunku funkcyjnego), jeżeli jej wartością jest prawda, niezależnie od wartości zmiennych oraz interpretacji symboli relacyjnych i funkcyjnych w niej występujących, tzn. dla każdej struktury STR i dla każdego wartościowania v zmiennych w tej strukturze mamy STR, v |= α.

Zbiór tautologii rachunku zdań jest zbiorem "wzorców" dla tautologii rachunku predykatów. Mamy bowiem następujący lemat:

Lemat 8.5.1

Jeśli α jest tautologią rachunku zdań, to podstawiając za zmienne zdaniowe występujące w α dowolne formuły rachunku funkcyjnego otrzymujemy tautologię rachunku predykatów.

Nie będziemy tu przeprowadzać dokładnego dowodu tego lematu, przypomnimy tylko, że jeśli α jest tautologią rachunku zdań, to niezależnie od wartości zmiennych zdaniowych w niej występujących, a więc konkretnych zdań, które możemy wstawić w ich miejsce, wartością formuły jest prawda.

Przykład 8.5.1

Formuła (p ∨ ¬p) jest tautologią rachunku zdań, zatem formuły (x ≤y ∨ ¬ x ≤y), (( ∃y)(x + y >z) ∨ ¬ ( ∃y)(x + y >z)) są tautologiami rachunku predykatów. Natomiast formuła (x ≤y ∨ x>y) nie jest tautologią, bo relacja ≤ nie musi być uzupełnieniem relacji >. Możemy wybrać jako interpretację relacji > zwykłą relację większości w strukturze liczb rzeczywistych, a jako interpretację relacji ≤, np. relację =. W konsekwencji, przy tak wybranej interpretacji, nie zawsze wartością formuły (x ≤y ∨ x>y) jest prawda. Krótko mówiąc, formuła ¬ (x ≤y) jest w zbiorze liczb rzeczywistych równoważna formule (x > y), ale przy innej interpretacji symboli relacyjnych ≤ i >, w innym zbiorze nie musi tak być.

Zamiast " α jest tautologią rachunku funkcyjnego" piszemy krótko |= α. Jeśli przez Xstr oznaczymy zbiór wszystkich formuł prawdziwych w pewnej strukturze STR, to zbiór tautologii TAUT jest przecięciem teoriomnogościowym wszystkich zbiorów Xstr.

Tautologie rachunku predykatów są schematami funkcji zdaniowych prawdziwych w dowolnym zbiorze. Prawdziwość tych wyrażeń nie wynika z przyjętego znaczenia dla symboli pozalogicznych, czy z przyjętego wartościowania zmiennych, a jest konsekwencją jedynie tylko struktury wyrażenia. Następujący lemat przedstawia kilka przykładów tautologii.

Lemat 8.5.2

Dla dowolnych formuł α(x) i β(x) następujące formuły są tautologiami rachunku predykatów:

  1. ( ∀x) α(x) → ( ∃x)α(x)
  2. ( ¬ ( ∀x) α(x)) → (( ∃x) ¬ α(x))
  3. ( ∀x) (( α(x) ∧ β(x)) ↔ (( ∀x) α(x) ∧ ( ∀x) β(x))
  4. ( ∃x)( α(x) ∨ β(x)) ↔ (( ∃x) α(x) ∨ ( ∃x) β(x))

Dowód.

Ad (1) Dla przykładu podamy dowód dla formuły ( ∀x) α(x) → ( ∃x) α (x). Gdyby ta implikacja była fałszywa przy pewnej interpretacji formuły α(x) w pewnej strukturze STR o niepustym uniwersum X, wtedy byłoby {x ∈ X: α(x) }=X oraz {x ∈ X: α(x)} byłby zbiorem pustym. Czyli X byłby też zbiorem pustym, sprzeczność.

Ad (2) Niech STR będzie ustaloną strukturą oraz v niech będzie pewnym wartościowaniem. Jeśli STR, v|= ¬ ( ∀x) α(x) wtedy wartościowanie v nie spełnia formuły ( ∀x) α(x). Oznacza to, że nie dla wszystkich a wstawionych w miejsce x w wartościowaniu v spełniona jest formuła α(x). Oznaczmy taką wartość dla x przez b. Mamy STR, v(b/x) |= ¬ α(x). Zatem, zgodnie z definicją semantyki dla kwantyfikatora egzystencjalnego mamy STR,v |= (( ∃x) ¬ α(x)).

Dowód pozostałych dwóch równoważności pozostawiamy Czytelnikowi.

Uwaga Tautologia wymieniona w powyższym lemacie jako druga, nosi nazwę prawa de Morgana.

Przykład 8.5.2

  1. Formuła ( ¬( ∀x) (x2>x+1) → ( ∃x) ¬ (x2>x+1)) jest szczególnym przypadkiem prawa de Morgana, jest więc zdaniem prawdziwym w strukturze liczb rzeczywistych R.
  2. W strukturze liczb naturalnych prawdziwe jest zdanie ( ∀x)(0 ≤x ∧ ( ∃y)(x ≤ y)). Zatem na mocy tautologii (3) lematu 8.4.1 formuła (( ∀x)(0 ≤x) ∧ ( ∀x)( ∃y) (x ≤  y)) jest zdaniem prawdziwym w N.

Zadanie 8.5.1 Udowodnić, że dla dowolnej formuły α(x) i dowolnej formuły β, w której x nie jest zmienną wolną, formuła ( ∃x)( α(x) ∧ β) ↔ (( ∃x) α(x) ∧ β) jest tautologią rachunku predykatów (prawo włączania i wyłączania kwantyfikatora egzystencjalnego).

Rozwiązanie. Trzeba pokazać, że wartość formuły po lewej i po prawej stronie równoważności jest taka sama w każdej strukturze STR i dla każdego wartościowania v:

STR,v|=( ∃x)( α(x) ∧ β) wttw STR,v(a/x)|= ( α(x) ∧ β) dla pewnego a wttw dla pewnego a, STR,v(a/x)|= α(x)oraz STR,v(a/x)|= β wttw STR,v|= ( ∃x) α(x)oraz STR,v|= β (ponieważ wartość formuły β nie zależy od wartości zmiennej x) wttw STR,v|= ( ∃x) α(x) ∧ β.

Pytanie 8.5.1 Która z następujących formuł jest tautologią rachunku predykatów?

  1. ¬ ( ∃x) α(x) → ( ∀x) ¬ α(x)
  2. ( ∀x) ( α(x) ∨ β(x)) → (( ∀x) α(x) ∨ ( ∀x) β(x))
  3. ( ∃x) ( α(x) ∧ β(x)) → (( ∃x) α(x) ∧ ( ∃x) β(x))
  4. (( ∀x) α(x) ∨ ( ∀x) β(x)) → ( ∀x) ( α(x) ∨ β(x))
  5. (( ∃x) α(x) ∧ ( ∃x) β(x)) → ( ∃x) ( α(x) ∧ β(x))


« poprzedni punkt   następny punkt »